Charakter dziecka – czy kiedyś zastanawiałaś się dlaczego Twoja latorośl zachowuje się tak, a nie inaczej? Każdy człowiek rodzi się z pewnym zestawem cech, które wchodzą w skład jego charakteru. Wpływ na te cechy mają geny, które dziedziczy dziecko. Już u maluszka można rozpoznać niektóre z cech charakteru. Jest to możliwe zwłaszcza w przypadku cech określających otwartość na świat czyli ekstrawersja – introwersja.
Ekstrawertyk
Świetnie się czuje w towarzystwie, można powiedzieć, że “ładuje swoje baterie na zewnątrz”. Takie dziecko będzie lgnęło do innych dzieci, ale również do innych dorosłych. Nie będzie miało problemu z byciem na rękach u kogoś nieznajomego o ile ten ktoś będzie wyrażał zainteresowanie takim dzieckiem. Ten typ w towarzystwie jest wiecznie uśmiechnięty i inicjuje zabawy.
Introwertyk
Jego przeciwieństwem jest introwertyk. On “ładuje swoje baterie w zaciszu domowym”, w towarzystwie bywa na początku spięty, zwłaszcza jak nie zna dzieci / dorosłych. Dopiero po jakimś czasie się otwiera i wtedy może być tak samo energiczny jak ekstrawertyk. Takie dziecko nie inicjuje zabaw na podwórku, czasem bywa onieśmielone, gdy inne dziecko chce się z nim bawić. Najbezpieczniej się czuje w towarzystwie osób, które dobrze zna (mama, tata, babcia, starsze / młodsze rodzeństwo itp).
Każdy z tych typów charakteru ma swoje plusy i minusy. Skupmy się na tej trudniejszej stronie, ponieważ to z nią rodzice sobie często nie radzą.
Frustracje rodzica i dziecka
Największe frustracje występują w tych parach rodzic – dziecko, w których są przeciwstawne cechy czyli właśnie ekstrawersja – introwersja. Frustracje mogą się pojawić po obu stronach barykady, ponieważ nie tylko rodzic może nie rozumieć swojego dziecka, ale i dziecko może nie rozumieć rodzica.
Ekstrawertyk jest bardzo ciekawy świata. Ekstrawertyczne dziecko w sklepie lub w innym publicznym miejscu może chodzić własnymi ścieżkami, odkrywać wszystko po swojemu przyprawiając opiekuna o zawał. Introwertyk będzie się w takich sytuacjach zazwyczaj trzymał blisko opiekuna, ponieważ jego wrodzona ostrożność nie pozwoli mu się zanadto oddalić.
Z drugiej strony introwertyk nie będzie chętny do nawiązywania nowych relacji np. na placu zabaw, tak szybko jakby chciał tego rodzic. Nie będzie chciał się bawić z innymi dziećmi, nawet jeśli już je zna. To może być frustrujące dla rodzica, zwłaszcza ekstrawertycznego, który nie rozumie, dlaczego jego dziecko nie chce się bawić z innymi tylko stoi uczepione nogi rodzica. Takie dziecko będzie potrzebowało czasu na obserwację innych dzieci. Jak stwierdzi, że ich zabawa mu się podoba, wtedy do nich dołącza.
Jeśli codzienność Cię frustruje, zajrzyj do tych wpisów:
✅ Mama na macierzyńskim - 9 sposobów, jak nie zwariować
✅ 5 sposobów na relaks dla zmęczonej mamy
Charakter dziecka – loteria
Charakter dziecka w momencie jego narodzin nie jest wielką niewiadomą. Na pewno dziecko odziedziczy pewne cechy charakteru po którymś z rodziców. Ale jakie będą to cechy – tego nie wie nikt.
W wielkiej loterii organizowanej przez Matkę Naturę trafiło mi się dwoje wspaniałych introwertyków. Ja – ekstrawertyczka, na początku nie rozumiałam zachowania swoich dzieci. “Dlaczego oni nie chcą się bawić na placu zabaw? Dlaczego boją się innych dzieci? Niech się wreszcie odczepią od mojej nogi!” – to mi przelatywało przez głowę.
Oczywiście znałam charakterystykę ekstrawertyka i introwertyka, ale nie mogłam tego połączyć z tym, co obserwowałam. W końcu trafiłam na książkę “Temperament Twojego dziecka” Florence Littauer. Abstrahując od tego, że pozycja ta jest jednym wielkim psychotestem, co nie do końca mi odpowiada, to zawiera też wnikliwą analizę typów charakteru jakie posiadają ludzie. Lektura tej książki pokazała mi, że zachowanie moich dzieci jest zupełnie normalne, że jest zgodne z ich naturą. Po przeczytaniu tego poradnika uzmysłowiłam sobie również, że nie warto na siłę zmieniać zachowania dzieci, które wynika z ich natury. Oczywiście nie mówię tu o zachowaniach uznanych ogólnie za złe, jak np. bicie innych dzieci, zabieranie lub niszczenie zabawek. Nie warto usilnie namawiać introwertyka do zabawy z nieznanymi dziećmi lub uparcie uspokajać ekstrawertyka podczas normalnej zabawy z rówieśnikami, ponieważ to takie zachowanie opiekuna może doprowadzić do frustracji u dzieci.
Niezależnie od tego, czy dziecko jest introwertykiem czy ekstrawertykiem potrzebuje wsparcia w radzeniu sobie ze swoimi emocjami. Jak mu pomóc?
✅ Trudne emocje u dzieci - 5 przykładów działania
Charakter dziecka a otoczenie
Mylne jest przekonanie, że ekstrawertycy zawsze są bardziej energiczni, a introwertycy są zawsze bardziej spokojni. Wszystko zależy od otoczenia, w którym się znajdują. Mój introwertyczny syn w nieznanym miejscu jest spokojny i pilnuje się mnie. Jednak w miejscu, gdzie czuje się bezpiecznie (np. dom, przedszkole) to istny wulkan energii. Swoją energią mógłby pewnie obdarować kilkoro innych dzieci 😀 Ja natomiast mimo, że jestem ekstrawertyczką, w domu bardziej słucham niż mówię, z czego mój introwertyczny mąż z chęcią korzysta 😉
Kiedyś przeczytałam gdzieś takie zdanie “Nauczmy się kochać nasze dzieci takie, jakimi są, a nie takie, jakimi chcielibyśmy by były”. Z tym podsumowaniem zostawiam Was dziś.
Do miłego!
Sylwia
Napracowałam się nad tym postem. Jeśli znalazłaś w nim wartość, udostępnij go swoim znajomym 🙂
Chcesz dostawać moje artykuły prosto na swoją skrzynkę mailową? Zapisz się do mojego newslettera – gwarantuję dużo wartości, bez zbędnego tracenia czasu.
Źródła:
- Barron-Tieger B., Tieger P., Temperament Twojego dziecka. Wychowanie w zgodzie z naturą, 2010
- Littauer F., Osobowość plus dla małżeństw, 2003
2 komentarze “Charakter dziecka – co wiesz o swoim brzdącu?”
Piękne podsumowanie i bardzo ciekawy artykuł! Myślę też że otoczenie w którym się wychowujemy wpływa na nas a to z czym się rodzimy jedynie predysponuje nas do pewnych zachowań. O dziedziczeniu osobowości czytałam też na tej stronie: https://perso.in/blog/czy-dziedziczymy-osobowosc-po-naszych-przodkach/. Polecam zainteresowanym tematem
Dziękuję 🙂 Cieszę się, że wpis Ci się spodobał.